De drinkbus van de flandrien rust
in zijn houder als in een vuist. Hij zegt
niet veel. Zijn woorden weten beter.
De bluts en de buil is wat hij hebben wil
en heel veel drek en slijk en regen.
Geef hem ballast mee om weg te keilen
op het einde. Geef hem zieletogen.
Kanarieberg of Paddenstraat. Foreest
of Oude Kwaremont. Er zit een Briek in elk
van ons. Elke helling wil hij op. Hij kent
geen mededogen. Hij kreunt en steunt,
houdt niet van acteren. Hij speelt
alleen Zichzelf en telkens weer,
telkens weer is het er over.
Paul Rigolle