Voor jongens van het vlakke land
gold het bultje even buiten het dorp
als een col van eerste categorie,
uitermate geschikt om in gele trui
en met opgespelde rugnummers
zelf in de Tour de France te presteren.
Tientallen keren stoven we
de helling op, met net voldoende
adem nog om tegelijk het commentaar
van Fred De Bruyne te imiteren.
De streep, die lag denkbeeldig bij
het kapelletje aan de bosrand. Dat het
altijd onze namen waren die zich daar
alsnog voorbij Merckx en Poulidor
wrongen, was zondermeer te danken
aan O.L.V. van Bijstand.
Patrick Cornillie
