Er wordt danig de pees
opgelegd in zo'n wielergedicht!
In zo'n peloton van volzinnen,
in kromgetrokken waaiers met
een gewicht aan woorden en een
metafoor die als linkadoor
kilometers lang op de loer ligt.
Het jargon in de bidon, de kracht
van adjectieven getrapt in kilowatt,
de gedachtestreep na een chasse patat.
Demarrages als even vele uitroeptekens,
tempo en taal op het lint. Publiek
en karavaan, uitzinnigheid, kabaal,
het hele verhaal tot op het bot.
En de coureur die onder
de rode vod, de dichter die na
de komma zijn tweede adem vindt.
Patrick Cornillie
