Het is daar prachtig Steven in die Italiaanse bergen
Het landschap ligt er zo tevreden bij dat je vergeet
hoe onverbiddelijk het is, hoe elke klim je tergen
zal en je laatste krachten slopen, mijlen voor de meet
Hier op de top van de Lombarda zal ik op je wachten
Komende zaterdag, de zon schijnt op de kale pas
Een gletscher glinstert en niets wijst nog op het komend jachten
Van afgetrainde renners door de stilte heen, plankgas
Hoeveel ik van dit landschap hou, de helden mogen komen
Met jou voorop als in Corvara op die steile muur
Waar Nibali, Valverde en de rest ín moesten tomen
En jij, dwars als een Nuenenaar, vertrok dertig per uur
De koele zekerheid die uit jouw stormloop sprak, verbaasde
geen volger van de wielersport; dat jij het ín je had
wist iedereen allang en dat je eindelijk eens aasde
op een triomf die bij jou past, zat jaren in het vat
Kat van Corvara, groot ben je, en Nuenen zal dat weten,
wat zeg ik, heel de wereld weet straks wat er is gebeurd
en hoort de jeugd op fietsjes roepen dat ze Kruijswijk heten
hun hoofdjes van inspanning en inzet rose gekleurd.
JACE van de Ven
