nu de herfst
van de fiets valt
het haar de ruimte
krijgt te krullen
valt alles
op de juiste plek
de laatste renner
die over de heuvels trekt
de allerlaatste die remt
nog voor vertrek
de sensatie van meeuwen
die op het vlakke krijsen
met duikende waaiers
op de kant gezet
vlagen storm stapelen blad
sporen modder stagneren
mist kent niet elke weg
naar onzichtbare verten
naar vergrijsde reflectie
de tijd die tot rust maant
dan dooft de zomer
zoekt een wielewaal
de overdracht
voor een warme vlucht
Bert Struyvé
