kleine ode aan Il Incombatido

geboren in Las Llumbreras uit een ware
wielerfamilie zoals elk talent
door de natuur wordt dus geen reden
tot trots, wel zijn doorzetten en harde werk

volgens deze dichter volkomen oprecht
en steeds in de aanval net als mijn grote Keizer
en precies om die reden juich ik hem toe:
deze kampioen van 38 slechts bij toeval of door
een misrekening door Joop overtroffen

hij wint als het ware zonder enige moeite:
een kampioen op sloffen, doch bekijk
zijn tegenslagen, zijn doorzettingsvermogen
ben je niet verbluft, wrijf dan
het zand uit je ogen

deze woordenkramer is een bewuste aanschouwer
en altijd bereid om bij te leren: immers aan één leven
heeft geen mens ooit voldoende, niet eens een genie:
een uitzondering mag zeggen ‘mijn werk is af’
doch enkel op zijn sterfbed wanneer nog meer
niet kan

was ik een vrouw dan viel ik voor deze Spaanse man
en Jung leerde dat in elke macho
wel een dame zit verscholen
dat merk je aan hun pronken en gepoch
op gebronsde huid en overtrainde spieren

Schopenhauer leerde rond 1850: elke mens
is net als de dieren, even zelfzuchtig en wreed
en enkel de zeldzamen kunnen zichzelf doorzien
of doen het spontaan zonder één boek

in deze nacht weet ik genoeg
hoewel de nieuwsgierigheid blijft
doch ieders pc’tje is een klein ding
zodat elke kennis voorlopig zal blijven
en soms zelfs gering


Staf de Wilde