in de Ronde van 2019
zijn keus is zandbak of een stoeprand
met de velgen scherpschurend ploft hij
pirouetteert hij acrobatisch een salto mortale
zwaait zijn denkbeeldige lasso door de lucht
kantelt en zwiept voorover de plavuizen tegemoet
zijn frisse kop dondert neerwaarts ruggelings
op de keien voor geen eenzaam lijden
zuchtend door het meelevend publiek
met linker hand naar rechter schouder
wielerwetenschap zweert botbreuk
zijn grimas trekt niemand in twijfel
de jonge god stortte in Icarus’ vlucht
zijn veren dwarrelden uit zijn gemoed zonk
mee met gebroken wiel carbon vervloog
het lijf leek gebroken een minuut stilte
dan rechtte zijn rug en richtte de held zich op
op de grens van spottend met reputaties
de jongeling hakkelt even verder in slow motion
herrijst daarna vol geweld zonder ego maar
stoempend langs kompanen verbouwereerd
hen achterlatend in achtervolging op zichzelf
weet hij de meet nog te bereiken als verliezend
winnaar op de streep
Kees van Meel
