in memoriam Bjorg Lambrecht
Ach, zo jong en sterk, pure toekomst op de fiets
die hem fataal geworden is, Polen als finish
van een veel te korte rit naar de eeuwigheid.
Een paar dagen terug nog bij Karl in de Tour,
Vive le Velo ligt nu als purperen lijkwade
rond het stilgevallen lichaam met het hart
dat plots alle kloppen heeft gestaakt.
Ik denk aan Monseré en alle andere engelen
die in de koers bruut zijn neer gemaaid,
ik proef de zoute tranen van het verdriet
dat nu bij de ouders en geliefden leeft en
buig mijn hoofd voor zoveel helse pijn,
een duister Grieks drama bij klaarlichte dag.