Colle delle Finestre

Bloemen worden aan de streep gegeven,
meedogenloos beslist de dikte van een band
of een fiets vanuit de heupen in de lucht
vooruit geworpen. Wie het geld opstrijkt, de eer,
het aanzien krijgt, het is niet veel en toch
weer alles, om de balans te laten overhellen
van winnaar naar verslagene. Niets 
is heilig of blijft overeind, zelfs voorspellingen
deugen niet altijd.
Als ridders in een steekspel geven Di Luca en Simone
hun ziel in het stof van onverharde bergwegen,
net als in de tijd toen coureurs nog zelf
een wiel vervingen, met op de rug reservebanden,
en op de stuurstang twee bidons.