-Fabio Jakobsen wint Kuurne-Brussel-Kuurne-
Twee jaar terug: een massaspurt in Polen
waar mensen nu op adem komen nadat ze
in hun land de kogels en kanonnen zijn ontvlucht.
Een renner denkt dat hij in het wild mag schieten en
laat Fabio ontploffen op het ongenadig zwart asfalt.
Dit is koers die plots tot een hel wordt omgedoopt,
de bijna dood, een lichaam dat aan flarden vliegt en
daarna traag opnieuw zijn oude vormen krijgt.
Vandaag in Kuurne schiet de herstelde renner
als een blauwe schicht de overwinning tegemoet,
voorbij de grote oude pijn, de kwetsuren opgedoekt.
Deze zege wordt hem in het peloton door iedereen gegund,
de geklopte Caleb Ewan lacht zijn vriendschap bloot en
ziet hoe Fabio naast hem terecht te pronken staat,
een gevallen engel die zijn vleugels heeft teruggevonden en
zoals Ikaros -maar dan zonder val- naar de wolken vliegt.
Maar dan keert het drama Polen plots bij hem terug,
daar waar alles voor hem bijna stopte ziet hij
opgejaagde vrouwen en kinderen die stil wenen
maar er nu de warmte krijgen die hen in Oekraïne
samen met hun mannen en vaders is ontnomen.
De winnaar buigt in Kuurne nederig het hoofd en
zegt dat hij beseft hoe groot de vrijheid hier wel is,
nog even en tranen doen hun verlossend werk,
zie de uit zijn as verrezen feniks op carbon.