Alexander de Noorman

-Kristoff wint Scheldeprijs 2022-

Kristoff kucht eerst de micro tegemoet en
hoest daarna de uitlaatgassen uit zijn afgepeigerd lijf:
de oude krijger heeft zojuist de jeugd geklopt en
geniet zichtbaar van zijn zege zuiver op karakter 
in een landschap dat naar wind en regen ruikt.

De bonkige body heeft zich vooruit geknokt
in een race die aan oude koersen denken doet,
zo worden ze vandaag niet meer gemaakt,
renners die nooit kapotgaan en zich hullen
in een jas die tegen ijs en hitte is bestand.
De groeven in Alexanders' kop wijzen naar 
verleden en voorbij en de vele veldslagen
die hij met bravoure heeft gestreden,
koppig stampend op kasseien en beton,
de handen als knotsen rond het stuur,
koersende knotwilg uit het Hoge Noorden.

Misschien moet er een fjord naar hem worden genoemd,
een waarin hij later op een waterfiets voor eeuwig en
altijd rondjes rijden kan, de blauwe ogen op oneindig.
Ach, geef mij maar meer Alexander Kristoff, 
meer van dit soort vredevolle Noormannen die 
- o gekke koerscontradictie in terminis-
zelfs overeind blijven als ze vallen.