Het decor: een zonovergoten land der Aussies
met Wollongong als Chinees klinkende stadsnaam,
een niet onschuldige bellekentrek door bakvissen
in het hotel van Hollands hoop,
onder een blauwe hemel twee walvissen die speels
de oceaan naar hun hand en vinnen zetten.
Als surplus Schepdaals graniet op weg naar
een regenboog die het wielerseizoen overspant.
Remco speelt machtig magistraal met de pedalen
wanneer hij in tijdritstijl de complete tegenstand overklast,
een exclusieve krachtexplosie om U tegen te zeggen
met de meegezongen Brabançonne als muzikale kers
op de koerstaart, dit alles na een zeer korte nacht
voor het unisono wielerminnend België.
Maar de beloning zal een jaar lang duren:
het mooiste shirt gaat over de prille schouders
van een jongeman die blinkt in zijn vel en
ontelbaar veel sportharten sneller doet slaan.
Du jamais vu ? Niet helemaal maar je moet toch
al flink teruggaan in de tijd om zo ’n wereldkampioen
bij het ontbijt geserveerd te krijgen.
Om met onze nationale talenrijkdom te eindigen:
dank, merci, danke Remco voor zoveel pure klasse
die je met dit wielermeesterwerk hebt neergezet !