ze hollen vice versa in hun tatoeagebos
de lucht puilt blauw uit van opwinding
een wijsvinger van de patron reist als volgauto
met iedereen mee, niemand demarreert
doelloos zonder tijdstraf door het niemandsland
twee wingbacks provoceren bergop een pressie
de kern van de kluit wacht in de volle breedte
zwijgend als een compact peloton
op het aangekondigde nl-alert
bij de eerste tonen zwaaien armen en benen
terwijl in de hoek een uitverkorene zijn armen
in de lucht steekt, bij voorbaat: de vangbal
en toch temt een uitbollend net elke spaak
in het wiel, men beweegt niet maar steekt
langdurig een getrainde vinger in beide oren
van een massasprint ziet het publiek zichtbaar af
als de patron voor het reclamepaneel schuift
en de voorbereide woorden uitspreekt:
we hebben weinig weggegeven
hoe eenvoudig en overzichtelijk lijkt de koers:
de keuvelende startlijn, het gezapig ronddraaien
tijdens het middagslaapje na het lunchpakket
en voor de bühne een tandje bijzetten in de finale