Remco vlamt naar vurig Luik

De kroniek van een aangekondigde zege ?
Zo zou je het kunnen zien.
Maar zo simpel was het niet.
Oké, je had dat wekenlang trainingsgezwoeg 
op eenzame hoogte, stil labeur dat niemand zag
maar dat nodig was om hoog en snel te vliegen.

En er was het speels oog voor detail
met aandacht voor een exclusief witte broek
waarin je alleen plechtige communicanten verwacht
of maagdelijk blanke renners zonder palmares.
Het wit bleef wit, de modder kreeg geen vat
op die sierlijke renner die ging waar hij wou en
zo zijn tegenstanders tot lilliputters maakte.

De Brabantse valk was opnieuw present op zijn rots,
hij sloeg er zijn stijlvol afgetrainde vleugels uit en
soleerde naar de vurigste stad van kil Belgenland.
Hoe mooi en eenvoudig kan koersen zijn en
hoe stralend een winnaar met jongenskop
boven een forse torso in regenboogkleuren ?