Het begint behoedzaam als een schaakspel,
aan de rand van het bord zit je beschermd
tussen je pionnen, je droomt als Paris van
Helena, je magische medaille om haar hals,
dan barst de Trojaanse oorlog los, je schiet
als een speer uit de buik van het peloton,
rolt de stuk geslagen aanvallen op, als een
springend paard, als een witte koning in
razendsnelle rokade, een aerokogel
die de lucht doorklieft, zo klein dat je
nauwelijks veld bestrijkt, op de berg neem
je het laatste stugge stuk van je bord,
in de achtergrond trapt je trouwe toren
de ziel uit zijn lijf, twee verschroeiende
counters van je held en de Oranjekoning
staat schaakmat op het veld.
in je kielzog alleen nog stervende renners
smeltende kaarsjes van de Sacré coeur,
Montmartre schildert het portret van je
tred, vrije tijd op een achtergrond van rood.
geen lekkende kasseien halen het tempo
uit je dijen, je stampt je pedalen naar het
marsveld, het roemrijke meccano van de top.
als de geschiedenis belt, neem je de hoorn op
.jpg)