Deze bergen zijn een grauw
en waterig verhaal. Zij hullen
zich in zwijgzaamheid en pakken
de nabije toekomst in in mist.
Op natte wegen liggen
plekken met vergrote zwaartekracht
te grijnzen in de kou. Alleen
het zweet van renners kleurt de steilte.
In dit decorum wachten wij op
een mirakel: een man die zwijgend wit
in geel verandert. Alsof het gaat
om water en om wijn.
Wij verwachten hier een snelle god,
hors catégorie, die met de glimlach
in de nevelen verdwijnt
en met de handen naar de lucht
in de hemel arriveert.
Maar hij blijft hangen
voor de poort.
Frank Pollet
