Held van de dag

Het stille lijden van de vluchter kruipt
kronkelend door dromerige dorpen,
strekt zich druipend uit over natte weiden
en gluiperig asfalt naar de valse einder.

De weg vangt de lange adem van de renner
die tweehonderd kilometer lang mag wennen
aan zijn onvermijdelijke nederlaag -
het in zijn hoogmoed zelf gegraven graf.

Want daar verschijnt het computergestuurde
schuim op de bek van de gretige wolf die
hem in gestrekte draf nadert om hem levend
te verslinden - nee, nooit mag hij winnen.

Hij heeft zijn rol van verre vluchter,
verdronken in het genadeloze rekengeweld,
al zo vaak gespeeld dat hij zich niet eens
realiseert méér dan een tragische held te zijn.


Harmen Malderik