Klimmen

Zo werkelijk onwerkelijk, minnares en meesteres,
een godin in een veelvoud van namen en lichamen:
Marie-Blanque, La Madeleine, Puy Mary, Col d’Agnes.
Komt hij zijn lang verwachte opwachting maken.

Haastig en hitsig, licht van lenden zal de eigenwijze
zich bewijzen (haar bedwingen, haar behagen).
Voor het eerst en voor even, maar toch met een soort
streven naar onsterfelijkheid zal hij op wolken jagen.

Niets houdt hem tegen om ervan af te zien.
Voor die onaantastbaar gewaande: het verstand
op ijl, de blik op steil. Zal hij aan de zwaartekracht
ontsnappen, tot hij opstijgt en vleugels krijgt.

Maar kronkelend om leugens en listen,
klapwiekend langs het venijn van een ravijn
fietst hij zich dood en doder en doodst.
Op de berg de dwerg, in zijn nietigheid het grootst.


Patrick Cornillie