Ik lees dat je je carrière al
geslaagd vindt, ook al win je
nooit de Tour,
in eigen land mag je dan
geschiedenis schrijven
met een zege
in het WK tijdrijden
en de Giro
maar is dat genoeg
om niet vergeten
te worden,
om niet in de marge
van het cyclisme
te belanden
over pakweg
vijftig jaar,
vraag is
wil je een Carlo Clerici
of een Jean Dotto zijn
terwijl Bartali, Bobet,
Gimondi en Lemond
je wenken,
beste T, laat het je gezegd
zijn door iemand
die al zestig jaar
geen deuk in een pakje
(smeltende) boter rijdt:
koersen doe je niet
voor vandaag of morgen,
koersen doe je
voor de eeuwigheid
Miel Vanstreels
