Een einde

Tijdens rondes scheren renners scherp
langs ravijnen en rotondes naast dieptes 
obstakels over verwoed als kunstenaar 
in evenwicht klikkend in pedalen vliegend
met opgepompte aders vol adrenaline

een uitgebeukte arm verstoort balans
dominostenen van carbon kletsen
op straat stilvallende benen schuren
het asfalt schoon lekken bloedsporen
over gebronsde kuiten sijpelen rode

strepen vers naar beneden gekrakeel
van opgewonden standjes boze bazen
overzien ravages vanuit hun hemeltroon
vloeken renners weer omhoog afstand
tot het mensdom voor kapitaal en eer

terwijl de allerongelukkigste met schenen
strak versneden onder vangrail uitgetild
zijn weg medisch vervolgt de ronde met 
sirene “aan de kant uit de weg” zijn vel
als printafdruk op staal en asfalt 

zo het einde van zijn strijd voelt naderen