-voor Remco, spijtig genoeg-
Neen, dat kopje zag er niet normaal uit,
dit was niet de Remco die we kennen
ook al won hij nog de lange tijdrit
op zijn pure klasse en beresterk karakter.
Maar wel met dat smerig beestje in zijn lijf:
de fucking covid waarop zelfs Thomas niet
te wachten zat, ook al rijdt hij straks in
een hem in de schoot geworpen trui rond,
flauw Brits flegma met bleekroze randje.
De Giro ligt nu geveld als een gewond dier
over Italië uitgespreid, de wereldkampioen
is aangewezen op het likken van zijn wonden die
door een onzichtbaar rotzakje zijn veroorzaakt,
alom de klaagzang van ontgoochelde supporters
die verweesd langs de weg zullen staan,
hun geknipte vleugels in de prullenbak
van een vakkundig gewurgd wielerfeest.
Remco weg, het roze weg met in de plaats
een zwarte vlag die de droeve lading dekt.