Ik fiets door een gebied vol ongerief
van losliggend grind en wegglijdend gruis
slalom me een reis door slome heuvels
die ik niet eens bergen noem
Soms schaam ik me als ik zo pedaleer
want hoe je het ook wendt of keert
een fiets is toch een middel van vervoer
voor iemand die niet lopen wil
Maar fietsen heeft toch zijn voordelen
gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen
met al die ruïnes, verlaten landbouwmachines
en vooral meer leegte om af te leggen
Fietsen kent echter ook zijn keerzijden:
er moet je onderweg niets overkomen
(pap in de benen, ketting gebroken)
dan kun je het wel vergeten in deze contreien
en ervaar je dat je de grip op het leven
verliest nu je hier geen mens meer ziet
behalve dan een sportieve motorrijder
en nog een sportieve motorrijder
en nog een sportieve motorrijder
en nog…
Voor de rest is het hier akelig stil
alleen wat getjilp van vogels
steeds minder