Als in een roman beschreef Dino Buzatti
hoe de Italiaanse goden op de fiets
in mei 1949 langs de wegen van Garibaldi
en Manzoni reden, uitgestippeld
op het schaakbord van het lot.
De illusie krijgt elke ochtend
een nieuwe kans, de dikte van een wiel
volstaat om te beslissen over nederlaag
of liever toch triomf na duizend kilometers
zon, wolken en sneeuw, misschien verraad.
Een winnaar weet wat lijden is. De afmatting
die Fausto Coppi voelt wordt aangedreven
door zijn hartstocht om te winnen
maar ook uit het verlangen naar de armen
van de vrouw in het wit.
Guy van Hoof
