"Wij zijn als glazen speelgoed
moeten ook zo aangemerkt:
deze kant boven, breekbaar’
Wij zijn niet bang
Wij dragen rugnummers
Wij dragen flinterdunne, doorweekte wielershirts
onze beweegredenen, innerlijke kwetsuren
bloedbanen zijn zichtbaar
‘Wij zeggen buiten is het oorlog’
Ik zeg ooit was ik een Russische soldaat
nu ben ik een Franse held
in dienst van een machtige Sloveen
Alle grenzen zijn van glas
Elke renner zoekt een versterkte burcht
in het nerveuze landschap van de vlaggen
Vandaag heb ik goede benen
zonder schroeiplek, pleister, brandmerk